Bismillahirrahmanirrahim
assalamualaikum
~gambar hiasan~ |
cerita di suatu hari yang tidak dapat dikenal pasti lokasi dan waktunya
inchik kekasih mengajak cik kekasih jalan-jalan cuci mata
ambil angin segar di tasik berdekatan
cik kekasih super excited sampai preparation dah betul-betul mau picnic
bukan apa fikir cik kekasih,
sambil sembang, cuci mata bolehlah makan-makan alas perut
dalam bakul picnic tue, buku feberet inchik kekasih dan cik kekasih pon ada
kononnya book worm couple gituh
sembang, makan, santai-santai membaca tue, tiba-tiba inchik kekasih buat soalan spontan dia
bukan sekadar spontan lagi dah
tapi tahap super dah hah
"awak, saya dapat offer sambung PhD"
"wah bestnya. congrats ya awak. kagumlah dengan awak nie. inchik kekasih sapalah awak nie kan"
tersenyum-senyum ja cik kekasih
bukan apa,
selain kagum dengan inchik kekasihnya, hati rasa beruntung ketika tue
"terima kasih awak. tapi kan..tapi kan..tapi kan.. urmm, takda apalah"
huh, memang buat suspens inchik kekasih nie
"awakkk, saja eh nak kasi suspens kat saya. cepat sambung ayat awak yang tak berapa nak lengkap tue. ini kalau amek paper BM, confirm tak dapat score nie hah. ayat tergantung cikgu BM saya cakap dulu"
suspens suspens cik kekasih, sempat juga nak bergurau senda tue
bukan apa, suasana masa tue macam agak tegang kan
so, sekali sekala kena la regangkan
"susah la nak cakap awak. dah macam betul-betul ada ketulan emas dalam nie hah. awak nak?"
balas inchik kekasih sambil bergurau menunjukkan tekaknya
hah sudah
time nie lah nak kena ada ketulan emas tue eh
inchik kekasih nie ada-ada ja lah
merajuklah kejap
"okeh okeh. takmo touching touching nie. nanti kang muncung tue bertambah panjang la pulak kan. meh nak sambungkan balik ayat yang tak berapa nak lengkap tadi tue"
"that's my inchik kekasih"
senyum lebar hah cik kekasih
"awak, saya dapat offer sambung PhD"
"ok. then?"
tak sabar-sabar nak tau cik kekasih hah
"tapi sambungnya kat oversea. bukan over the sea tau"
"oh ya kaaa"
respond kalau boleh nak blurr jugak
bukan setakat muka ja blurr cik kekasih time tue
"awak ok?"
"eh ok ja. best la awak dapat sambung kat sana. saya pon ada cita-cita nak sambung master saya kat sana"
"so..."
"so? apakah? awak hari nie banyak eh buat saya tertanya-tanya"
"saja sekali sekala. boleh jugak la tengok rupa awak time awak panic tapi nak sembunyikan perasaan tue"
"saja eh. apa yang so tadi tue? sudah-sudahlah senyum kambing tue awak"
"marah nampak. relax la awak. urmm, actually saya nak suggest kat awak yang better kita pergi berdua ja oversea tue. saya buat PhD, awak buat master. ada okey kah? urm, satu lagi rasanya lagi better kalau kita ehem ehem dulu before pegi sana. saya akan rasa lega kalau awak jadi tulang belakang perjalanan hidup saya. support saya waktu jatuh dan bangun"
hah??
okey ini memang straight to the point
takda dah bengkang bengkok macam awal tadi
confirmlah terbeliak mata cik kekasih
nota kaki : tiada kaitan antara yang masih hidup atau yang telah meninggal dunia. bestnya kalau dapat sambung study abroad sesama dengan incik hubby. tapi gayanya lambat lagi maa nak ada hubby pon. kita pegi sorang ja lah
4 comment received:
comel lah.! cepat2 lawen :D
*first time singgah sini*
@Zayani
singgah lagi lepas nie :)
best cite nie... sye suke
@Kucing Coklat Yang Sesat
cereka ni hah..
nk buat pjg2 ala novel, nnti xda nk baca lak.he3